Εύχομαι Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά, στους απανταχού και όπου Γης Χαλκιδικιώτες, μεγαλόβαθμους και μεγαλόσχημους, χαμηλοσυνταξιούχους, φτωχομεσαίους και μικρομεσαίους, σε γαμπρούς και νύφες του τόπου μας, σε συγχωριανούς και λοιπούς, των βορείων και νοτίων επαρχιών και προαστίων, σε όσους διαθέτουν οικόπεδα και εξοχικά στην όμορφη πατρίδα μας, σε όσους κατά καιρούς την επισκέπτονται, σε όσους δοκίμασαν τη φιλοξενία μας και θα θυμούνται για πολύ την τιμή της χωριάτικής σαλάτας μας, και τον αριθμό εφτά, όσες είναι οι ψητές σαρδέλες αραδιασμένες κυκλικά στο πιάτο, -και αραία αραία που λέμε για να φαίνονται πολλές-.
Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά σε όλους εκείνους που είδαν το θαύμα στην Αρναία, στους ταξιδιώτες και τους περαστικούς, σ’ αυτούς οι οποίοι είδαν και γεύτηκαν το νερό που προέρχεται από τα . . . φύλλα του πλάτανου και βγαίνει από τον κορμό του εκεί στην πλατεία, εκεί που κάποτε έπινες νερό λίγο σκυφτός, αλλά που τώρα για να πιείς θα πρέπει να . . . ξαπλώσεις, εκεί που δε χωράει πια να κρυώσει ούτε ένα μέτριο. . . καρπούζι. . .
Χρόνια Πολλά και στους μαγαζάτορες του 23% πλέον, αυτούς που δεν δίνουν αποδείξεις χωρίς να μας κάνουν έκπτωση τουλάχιστον ένα 15% να τους μείνει και . . . κάτι παραπάνω πέρα από το νόμιμο κέρδος τους !
Χρόνια Πολλά και στους. . .Κινέζους που μας στέλνουν τα ωραία γύψινα τσολιαδάκια, μια και εμείς δεν μπορούμε να φκιάξουμε τέτοια και άλλα παρόμοια, και μόνο στον. . .φραπέ μείναμε ασυναγώνιστοι.
Εις Έτη Πολλά και στους διάφορους άγαμους. . . «πατέρες» εκεί στη γειτονιά μας, τους επονομαζόμενους και αγίους, που αν τους είχαμε αρμόδιους στα οικονομικά του κράτους θα μας ξελάσπωναν κονομώντας παράλληλα και οι ίδιοι, και πείθοντας εμάς από άμβωνος ότι «ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος», ενώ οι ίδιοι συνεχώς μεριμνούν για το καθημερινό τους νηστήσιμο παντεσπάνι.. .
Χρόνια Πολλά λοιπόν σε όλους αδιακρίτως, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, ηλικίας και ικανότητος περί το. . . . πονηρόν, (όσοι το . . .θυμούνται ακόμα. . .) αλλά γιατί το είπαμε πονηρόν ακόμα δεν κατάλαβα, κι’ όποιος το θυμάται να σηκώσει το. . . χέρι.
Χρόνια Πολλά στους επισκέπτες του Σαββατοκύριακου που ονομάζουν τις χερσονήσους της πατρίδας μας με νούμερα, λέγοντας πρώτο, δεύτερο και τρίτο πόδι, αλλά αφού τα ίδια ονόματα δίνουν και οι αρχές τι περιμένεις από τους ξένους, λες και η Χαλκιδική έχει μόνο πόδια, και δε σκέφτονται ότι κάτι που έχει πόδια έχει και τα παραπάνω, έχει αφαλό και παρακάτω έχει κι’ άλλα,( αυτά κι’ αν είναι . . . πονηρά ) και το χωριό μου είναι εκεί, απέναντι από τη. . . σκωληκοειδίτιδα της Χαλκιδικής.
Χρόνια πολλά στους επώνυμους και καλά στερνά σε όλους εμάς τους ανώνυμους που αναδείξαμε αυτούς τους επώνυμους, οι οποίοι μπερδεύουν το μπόι τους με τον απογευματινό τους ήσκιο και το πήραν επάνω τους λες και την περιστρεφόμενη καρέκλα την έφεραν απ’ το σπίτι τους, και οι ίδιοι πάλι αυτοί οι επώνυμοι, σε όλες τις εποχές, περιφέρουν τα επαγγελματικά τους χαμόγελα σε δρόμους και πλατείες, προεξοφλώντας το δια βίου καβαλίκεμα στο καλάμι της εξουσίας, εκεί που εμείς τους κάνουμε πλάτες ν’ ανεβούν, εμείς, οι αθεράπευτα αφελείς και αιωνίως εν απορία τελούντες.
Χρόνια Πολλά και στους ραβδούχους που συνοδεύουν αυτούς τους επώνυμους, για να σημειώνουν μισά χαμόγελα, να καταγράφουν απουσίες και ανόρεχτα χειροκροτήματα, για να τα χρησιμοποιήσει αργότερα ο «Μεγάλος» ως σιωπηρή δικαιολογία αρνητικής απάντησης, στις αιτήσεις μελλοντικού βολέματος. Χρόνια πολλά και σε όλους όσοι έχουν τη δυνατότητα να μας απευθύνουν τις εντός πλαισίου ακριβές ευχές τους από τις στήλες των εφημερίδων, βέβαιοι όντες ότι το «στριφτάρι μας» τόχουν φκιάξει γερό και δεν κόπηκε ακόμα. . . .
Χρόνια Πολλά και στους πολιτικούς, νυν και τέως, ιδιαίτερα σε κείνους τους πρώην ωραίους και νυν κατάπτυστους οι οποίοι χωρίς αιδώ, καταδέχτηκαν κάποτε να ζητήσουν έκπτωση για ένα λεμονοστύφτη.
Χρόνια πολλά και σε κείνους που ασθμαίνοντες ανεβοκατεβαίνουν σκάλες τρέχοντας από οικίας εις οικίαν τις μεταμεσημβρινές ώρες, συμβάλλοντας έτσι στην ανόρθωση της «δωρεάν» παιδείας και στη διόγκωση του μπεζαχτά τους.
Όμως. . ., όχι σκέτα χρόνια πολλά, αλλά, ΧΡΟΝΙΑ πάρα ΠΟΛΛΑ στα ορμητικά νιάτα που μας δίνουν μαθήματα, στα νιάτα που αγαπιούνται και ερωτεύονται χωρίς περίσκεψιν, χωρίς αιδώ και μπράβο τους που αυτά τα δυο τ’ αφήνουν σε μας, και τι να τα κάνουμε εμείς, μάς τ’ αφήνουν για νάχουμε να λέμε μόνο. . . .και άντε η περίσκεψη καλά, λίγο πολύ την έχουμε ή τουλάχιστον προσπαθούμε, αλλά την άλλη τη δεύτερη, την αιδώ; Από τι να ντραπούμε πια, από τη ντροπή μας μήπως;
Χρόνια πολλά και σε όλους όσοι μοχθούν τίμια και εργάζονται για να πάει μπροστά η σκουριασμένη μηχανή της πατρίδας, μικρούς και μεγάλους. Και όσοι δε γνωρίζετε τι είναι το «στριφτάρι» που αναφέραμε παραπάνω, ρωτήστε, το φορούμε όλοι. Στο μήκος και στην ποιότητα του σκοινιού μόνο διαφέρει. Οι λίγοι και επώνυμοι το σκοινί τόχουν μακρύ, σε μας στους άλλους τους πολλούς, το σκοινί είναι κοντό και γεμάτο κόμπους. Γιατί, κάθε φορά που ανήσυχοι το κόβουμε θέλοντας να λυθούμε, αμέσως μας το ξαναδένουν. . . κι’ αυτή την ανησυχία μας τη φοβούνται και τη φοβούνται πολύ. . . .
Καλή χρονιά σε όλους λοιπόν, στη θειά την Αργυρώ, στη γιαγιά την Αναστασία, στον Μπάρμπα Γιάγκο, στον Παππού το Μήτσιο, στον ξάδερφο τον Πέτρο, στο Δγιονύση, στο γαμπρό μας το Νίκο, στον Αλβανό τσομπάνη με το τρανζιστοράκι στον τρουβά, στον οδοκαθαριστή της νύχτας και στον τροχονόμο που ξεροσταλιάζει στο κρύο.
Χρόνια πολλά και στην καθαρίστρια που κινδυνεύει, χρόνια πολλά και σε όλους εκείνους τους αφανείς, που μοχθούν για νάχουμε όσα πρέπει, και. . . «συνελόντι ειπείν», χρόνια πολλά σε όλους παντού, σε όλη τη Χαλκιδική, στα ψηλά και τα χαμηλά, στα μεσόγεια και τα παραθαλάσσια. Κι’ αν ξεχάσαμε και κανέναν, δεν το κάναμε επίτηδες. Του χρόνου θα επανέλθουμε, γεροί νάμαστε.
Καλή Χρονιά , και με αγάπη για όλους.
Πρωτοχρονιά του 2010
Βαγγέλης Μαυροδής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου