Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Η Γρίπη

Οι γιατροί στις μέρες μας  είναι στην επικαιρότητα  εξαιτίας της  νέας γρίπης  που οι γνωρίζοντες την ονόμασαν  με κάτι  γράμματα και αριθμούς, για να μην την ονομάσουν  γρίπη  των. .  συνταξιούχων  και μας κακοφανεί. Η νέα αυτή γρίπη  δεν εξαιρεί κανέναν, αλλά ο φόβος είναι για τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας  τους οποίους προσβάλλει  και τους στέλνει εις τας  αιωνίας  μονάς, αυτό όμως το θέμα των «μονών» είναι συζητήσιμο, διότι τώρα τελευταία πολλά κυκλοφορούν πάλι, πολλά συμφέροντα διακυβεύονται και κρύβονται πίσω απ’ τα ψηλά τείχη και τις βαριές πορτάρες τους  και ο Χαρδαβέλας ίσως ξέρει, ή τουλάχιστον φαντάζεται, όμως στη γρίπη πρέπει  να αναφερθούμε και το ξαναβρίσκουμε  το θέμα λέγοντας οτι  έτσι είναι αυτά, αν πιάσεις να πεις μια ιστορία έτσι ξερά και δεν ξεφύγεις λίγο, αν την επεξεργαστείς στεγνά και μονοκόμματα, τότε θεωρείσαι ακαδημαϊκός, ενώ αν επεκταθείς και παραπέρα, αν πιάσεις και τις παραμέτρους που λεν οι ειδικοί, αυτοί οι επαΐοντες, τότε γίνεσαι εριστικός και αιρετικός γιατί λέει μπαίνεις σε ξένα χωράφια, σε πεδία άλλων ειδικοτήτων, τα οποία πεδία είναι κατοχυρωμένα με τίτλους, με ντοκτορά και αναρτήσεις στο διαδίκτυο, για τη γρίπη είπαμε να μιλήσουμε και ξεφύγαμε πάλι, το είπαμε χίλιες φορές το χούι δεν κόβεται, για τη γρίπη λέμε πάλι και δε  φτάνει ότι τους ξαποστέλνει τους γέρους εκεί, γίνεται η αιτία να δημιουργηθούν μύρια όσα προβλήματα, αφού όταν ο γέρος ή η γριά αποδημήσει, κοντά στα τόσα άλλα  χάνεται και η σύνταξη  με όσα δύσκολα  ακολουθούν και νά , πες το ένα πες το άλλο, μού ήρθε στη μνήμη  η ιστορία του παππού που  δεν ήξερε να υπογράψει και έβαζε στην επιταγή της σύνταξης το δάχτυλό του αντί για υπογραφή αλλά επειδή για την οικογένεια η σύνταξή του ήταν η μόνη σίγουρη και σταθερή πρόσοδος, όταν  ο παππούς  είπαμε αποδήμησε, για να μην πούμε ότι  πέθανε, ή κάτι άλλο, δημιουργήθηκε πρόβλημα, και ο έξυπνος της οικογένειας βρήκε τη λύση, τάψησε με τον ταχυδρόμο και  έβαλε το δάχτυλο του παππού στο ψυγείο, η δουλειά   προχωρούσε κανονικά, η σύνταξη έφτανε στο σπίτι και ο ταχυδρόμος απολάμβανε τη φιλοξενία με τα σχετικά κεράσματα, αλλά η δουλειά χάλασε όταν κάποτε κόπηκε το ρεύμα και το δάχτυλο του παππού αλλοιώθηκε, κάπου εκεί τελειώνει  το σενάριο της Ιταλικής κινηματογραφικής κωμωδίας, τι να κάνουμε όλα έχουν ένα τέλος, αλλά το μεγάλο κακό είναι και έρχεται από τις απρόβλεπτες καταστάσεις που εμφανίζονται και   ενώ στρώθηκαν  όλα στην εντέλεια και η «δουλειά» προχωρεί κανονικά, ενώ λαδώθηκαν  επιτροπές και συμβούλια για να αυξήσουν το ποσοστό αναπηρίας για πλήρη σύνταξη, και ενώ είπαμε όλα πάν ρολόι  φορτώθηκες και  το σαλόνι με δόσεις, ο μικρός πήρε ηχοσύστημα, άλλαξες και το  σαράβαλο, έκανες και ένα λίφτιγκ στα δόντια, κι’ εκεί  που λογάριαζες σε δυο τρία χρόνια να ξεχρεωθείς  μια και ο παππούς κατά κοινή ομολογία «θα πάει ακόμα», έρχεται μια ελαφριά αδιαθεσία, ένα ασήμαντο κρυολόγημα και φέρνει τα πάνω κάτω, γρίπη λεν οι γιατροί, ποια γρίπη όμως, δεν είναι λέει από κείνες τις γνωστές  τις παλιές  γρίπες που περνούσαν με φλαμούρια, με σινάπια  και βεντούζες έστω και κοφτές, αυτή είναι η νέα  γρίπη που την είπαν, την ονόμασαν με γράμματα του αλφαβήτου, λες και δεν υπάρχουν άλλα ονόματα, μα τι τα θέλεις στις φαρμακοβιομηχανίες αρέσουν οι συμβολικές ονομασίες, τις βάζουν για να μας μπερδεύουν, αλλά κοντολογίς, με καινούργια ή παλιά ονομασία της νέας γρίπης ο παππούς πάει, και από την ίδια μέρα αρχίζουν τα μικρά και τα  μεγαλύτερα προβλήματα, το μόνο καλό ότι άδειασε η κάμαρη, αλλά  τώρα πώς να  τα καταφέρουμε στις δόσεις, ήρθαν όλα ανάποδα,  εμείς  κινήσαμε γι’ αλλού που λέει και το τραγούδι κι’ άλλα ήρθαν μπροστά μας, άλλα σχέδια κάναμε και η γρίπη μάς  τα άλλαξε, όπως πάμε θα βρεθούμε σε λάθος μέρος, τέτοιες ακραίες και δύσκολες καταστάσεις δημιούργησε η νέα γρίπη, όλο γρίπες μας έρχονται, όλοι θυμόμαστε εκείνη  τη γρίπη των πουλερικών, από τότε άρχισαν να ανησυχούν  όσες ξένες γυναίκες  περιποιούνται γέρους και ανήμπορους, ο φόβος τους πάντα είναι μη χαθεί ο άνθρωπός τους και χάσουν τη δουλειά και το εισόδημα, αυτές οι ξένες γυναίκες ανέβασαν το μέσο όρο ζωής των γέρων στη χώρα μας, αλλά από την άλλη μεριά  με το να διατηρούν στη ζωή τους υπερήλικες, μαζί με τα «δομημένα» συνέβαλαν κι’ αυτές στο να μπατιρίσουν τα ταμεία κι’ έτσι πάλι  καταλήγουμε σε κείνο που λέγεται και ακούγεται, το ουδέν κακόν  κλπ κλπ, μέσα όμως από την ιστορία της γρίπης ξεφυτρώνουν κι’ άλλες ειδήσεις, δειλά δειλά  άρχισαν να ακούγονται οι γνώμες διαφόρων για τη  μηχανή λέει που στήθηκε στην υπερπαραγωγή  του σχετικού εμβολίου, που μας έπεισαν και το κάναμε βέβαια,  αλλά με τα όσα ακούγονται άρχισαν . . .να μας ζώνουν τα φίδια, και να σκεφτόμαστε και να λέμε. . . λες ; Και με το λέγε λέγε για τη νέα γρίπη, θυμήθηκα την εποχή που ψοφούσαν τ’ αρνίθια στο χωριό και κάποιος κουβαλώντας στο μυαλό του την κατασταλαγμένη σοφία  των προγόνων, έριξε την ιδέα, μέσα στο νερό της τσιρέπας που έπιναν οι κότες, να βάζουν λέει φλούδες από ιτιά και μηλιάδι και ώ του θαύματος στο χωριό  δεν ψόφησε καμιά, ούτε κι’ από . . . γηρατειά ψοφούσαν τότε οι κότες, δεν προλάβαιναν. . .  .  άλλη ιστορία κι’ αυτή, ίσως την αναφέραμε κι’ αλλού αυτή την ιστορία, αλλά τόσα που λέμε  φυσιολογικό είναι, κάπου να χάνουμε τη συνέχεια, για να μην πούμε τίποτα χειρότερο. . . . Χαιρετίσματα λοιπόν και πάλι, καλές αποκριές  σε όλους, και πριν να . . .  .δοκιμάσετε τις φλούδες, ρωτήστε. . .και όσο για την άγνωστη  «τσιρέπα» θα τη βρείτε στο Γκούγκλ (έτσι δεν το λένε;), αρκεί να τη γράψετε σωστά. . .       

Βαγγέλης Μαυροδής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: